Τα όνειρα της Μάρθας ζωντανεύουν όταν η εφτάχρονη Ίρις μπαίνει στη ζωή της. Έχει πια ένα παιδί που πάντα ποθούσε, μια οικογένεια όπως ακριβώς την είχε πλάσει στο μυαλό της, για την ίδια και τον σύντροφό της Γιάννη. Όμως, αγνόησε τις προειδοποιήσεις της αδελφής της, ότι η Ίρις μιλάει τις νύχτες μόνη της και την ημέρα σιωπά. Άλλωστε, η Μάρθα είχε το χάρισμα: μπορούσε να νιώσει τους άλλους χωρίς λόγια. Να αισθανθεί αυτά που δεν τολμούσαν να πουν, απλώς αγγίζοντάς τους. Μόνο που αυτήν τη φορά, το χάρισμα προκάλεσε παραισθήσεις. Έφερε εικόνες και πρόσωπα από το παρελθόν. Ο χρόνος άρχισε να τρέμει. Και τα πρόσωπα στη ζωή της θόλωσαν. Τίποτα δεν μοιάζει πια αληθινό.
Ή μήπως τελικά το μόνο πρόσωπο που θόλωσε ήταν το δικό της; Της ψυχής της;
