Πολυκράτης Ταράσης, δημόσιος υπάλληλος και εργένης. Και ευαίσθητος και μόνος, πολύ μόνος.
Αυτή η ανυπόφορη μοναξιά, η απουσία έστω και ενός ανθρώπου στον οποίο θα μπορούσε να ανοίξει την καρδιά του, τον τρελαίνει, ενώ ο Πόλυς και ο Κράτης επιμένουν να ταλανίζουν τον εσωτερικό του κόσμο καθώς τον τραβούν πότε στο ένα και πότε στο άλλο άκρο.
Ώσπου παύει να είναι μόνος. Συναντά τον αδέσποτο, κατάμαυρο Σαμψών και γίνονται καλοί φίλοι. Ο Σαμψών αναλαμβάνει εκουσίως τον ρόλο του ψυχαναλυτή και ακούει την ιστορία της ζωής του Πολυκράτη, ο οποίος του εκμυστηρεύεται τα πάντα για την Βούλα, την Γιώτα, την Νούλα, τον Μίλτο, τον Σκορπιό, τον Πταίσμα.
