Η Βιργινία Μάρκου γεννήθηκε μία παγωμένη μέρα του Γενάρη –νύχτα για την ακρίβεια– το 1970. Έγινε μάνα σε πολύ νεαρή ηλικία, με αποτέλεσμα να μεγαλώσει μαζί με τα παιδιά της. Στην πρώτη φάση της ζωής της, έβρισκε καταφύγιο στις ιστορίες άλλων, ταυτιζόταν με τους χαρακτήρες που άλλοι δημιουργούσαν και ταξίδευε σε πολλούς τόπους μέσα από τις σελίδες, παρόλο που μόλις και μετά βίας είχε απομακρυνθεί από τον Μαραθώνα, τον τόπο όπου γεννήθηκε και ζει. Στο εξής, φιλοδοξεί να κρύβεται στις δικές της ιστορίες, να υποφέρει ή να χαίροται με τους ήρωες που η ίδια κατασκευάζει και να ταξιδεύει νοερά ή πραγματικά σε τόπους που επιλέγει. Συχνότερος –πραγματικός– προορισμός το Λονδίνο, όπου ζουν τα παιδιά της μόνιμα ως οικονομικοί μετανάστες.
Εργάστηκε γι αρκετά χρόνια σε μέσα ενημέρωσης της Ανατολικής Αττικής, ως ρεπόρτερ, αρθρογράφος και αρχισυντάκτρια. Τη δημοσιογραφική της πένα αντικαθιστά η λογοτεχνική, όταν αποφασίζει να παρακολουθήσει μαθήματα δημιουργικής γραφής. Εκεί διδάσκεται τον τρόπο να περπατήσει στον χώρο, αφού πρώτα οι υπεύθυνοι των σεμιναρίων έριξαν μία ματιά στα… παπούτσια που φορούσε. Της ξεκαθάρισαν από την αρχή ότι «το μονοπάτι της συγγραφής είναι δύσβατο γεμάτο αγκάθια και τόσο στενό, που χωράει μόνο έναν» κι επίσης ότι «δεν υπάρχουν ευρώ κάτω από τις πέτρες, ούτε φαίνεται στο χειροκρότημα αν αντέξεις».