Η Έλλη καταλήγει να μην μπορεί να διακρίνει την απόσταση μεταξύ ονείρου και πραγματικότητας. Είναι μια συνηθισμένη, μέση γυναίκα, η οποία αντιμετωπίζει την κατάθλιψη, μέσα στην οικογένεια, τον γάμο της, την κοινωνία. Η ιστορία της δεν είναι απλώς ο απαγορευμένος έρωτας μιας παντρεμένης γυναίκας, ούτε η ψυχανάλυση των βιωμάτων μιας ασθενούς με ψυχολογικά προβλήματα. Είναι η ιστορία κάθε ανθρώπου, του οποίου τον εαυτό κατατρώει η πραγματικότητα.
Με αφορμή την κατάθλιψη της Έλλης, η Λένα Ψύχα σκιαγραφεί τη μέση γυναίκα, σύζυγο, φίλη και νοικοκυρά. Η συγγραφέας ξετυλίγει την ιστορία ενός παράνομου έρωτα και των ανελέητων συνεπειών ενός και μόνο λάθους. Ενός λάθους που οδηγεί την Έλλη εσώκλειστη στο δικό της λευκό κλουβί.
