
Η Ελλάδα αργοπεθαίνει, κραυγάζει σε απόγνωση ο Στάθης Αναγιάννης, μέσα από τα ποίηματα που περιλαμβάνονται στα ποιητικά δρώμενα με τίτλο "Στο φως της αστραπής". Κι εμείς, λέει ο ποιητής, μέσα από άναρθρες ζητωκραυγές υποταγής, βουβοί προσκεκλημένοι, ετοιμάσαμε τους αυλούς για το κύκνειο άσμα της.
Φτάσαμε στο τέλος;
Ας συλλογισθούμε. Κι ας πράξουμε.
Αφήνοντας το Φως από τα μονοπάτια του παρελθόντος και της Ιστορίας να μας οδηγήσει στους δρόμους του δικού μας πεπρωμένου, μέσα από τις προαιώνιες αρχές και αξίες που ανυπεράσπιστες θυσιάστηκαν στον βωμό εξυπηρέτησης συμφερόντων.
Αυτό είναι το σύγχρονο Χρέος.
Αυτή είναι η μεγάλη Ευθύνη.